Hoe kies je vloerbekleding?

Hoewel de vloerbekleding een belangrijke rol speelt in de atmosfeer van je woning, mag je ook de technische en praktische kenmerken van een vloer niet uit het oog verliezen. Op het praktisch vlak is vooral het onderhoud en de levensduur van belang. Het spreekt vanzelf dat een gezin met kleine kinderen, qua vloerbekleding, andere vereisten stelt dan een alleenstaande. Zet eerst voor jezelf op een rijtje wat je belangrijk vindt, rekening houdend met je leefgewoontes. Probeer je ook eens voor te stellen hoe de vloerbekleding die je voor ogen hebt er na enkele gebruiksjaren uit zal zien. Op die manier kan je al een grove selectie maken, waarbinnen je dan je persoonlijke voorkeuren kan laten spelen.

Parket: een duurzame keuze

Parket is de laatste jaren terug zeer populair geworden. Parketvloeren vind je in alle prijsklassen en is mooi, duurzaam, gemakkelijk te onderhouden en door zijn variëteit in kleuren en motieven toepasbaar in zowel klassieke als hedendaagse woningen. Ook qua houtsoorten en vorm is het aanbod heel uitgebreid.
Massief parket bestaat over de totale dikte uit massief hout. De dikte varieert tussen 7 en 22 mm.

De manier van plaatsen wordt bepaald door de dikte van het parket en de grootte van de elementen. Daarom is het van belang zo snel mogelijk te beslissen welk parket je wil, zodat de ondervloer op het vereiste peil kan worden gelegd.

Ondervloer en vochtigheid

Door de vochtgevoeligheid van parket is het noodzakelijk dat de ruimte en de ondervloer voldoende droog zijn en blijven. Eis van je parketteur dat hij een dieptevochtmeting in de ondervloer doet; een oppervlaktemeting is niet voldoende aangezien hout door zijn zuigende werking het nog resterende vocht van onderliggende lagen kan opnemen, met alle gevolgen vandien. Veel bouwers nemen dan ook hun toevlucht tot het plaatsen van bv. een goedkoop vilttapijt om dan het volgende jaar met een gerust hart over te gaan tot de plaatsing van het parket.

Een andere vereiste is dat de ondervloer mooi vlak is. Bij nieuwbouw is dit meestal geen probleem, maar bij renovatie kan het nodig zijn eerst een egalisatielaag aan te brengen, of de ondervloer te bekleden met een tussenvloer (hardboard, spaanplaat,…). Bij de plaatsing hiervan moet je ook voldoende uitzetvoegen aan de rand en eventueel tussenin voorzien om het trekken en kruipen van het hout op te vangen.

Soorten parket

Dunnere parketten bestaan uit kleinere elementen die meestal in grotere vlakken zijn samengevoegd d.m.v. een net of dik papier. Zij worden verlijmd op de ondervloer.
Dikke parketten zijn zelfdragend, bestaan uit planken en hebben meestal een tand en groef verbinding. Zij kunnen los van de ondervloer geplaatst worden, eventueel met tussenvoeging van een geluiddempende mat (kurk of kunststof), wat op verdiepingsvloeren interessant kan zijn.

De tussendiktes kunnen ook uit grotere elementen bestaan maar hebben meestal geen tand en groef verbinding. Zij worden ofwel rechtstreeks verlijmd op de ondergrond, ofwel genageld op een verlijmd onderparket.

Algemeen kan je stellen: hoe dikker het hout en hoe groter de afzonderlijke elementen, hoe duurder het parket; ook de gebruikte houtsoort heeft een invloed op de prijs.

De afwerking van parket

Ook qua afwerking is er een gevarieerd aanbod.
De klassieke methode is onbehandeld hout na plaatsing te boenen of te oliën. Dit geeft een zeer natuurlijk aspect, waarbij de nerfstructuur van het hout zichtbaar blijft. Nadeel is dat deze behandeling 2 tot 3 maal per jaar herhaald moet worden.
Het is ook mogelijk parket na plaatsing te vitrifiëren; dit wil zeggen dat men het parket vernist met een poly-urethaanvernis. Vitrifiëren geeft een strakker uitzicht aan het parket, maar vraagt minder onderhoud. Lichte beschadigingen van de vernislaag kunnen met een aangepaste polish worden weggepolierd; bij aanzienlijke slijtage is het noodzakelijk het hele parket terug op te schuren en de vitrifiëring te herhalen.
Meer en meer vind je ook op voorhand gevitrifieerde parketten op de markt, waarbij de toplaag van zeer sterke kwaliteit is, maar waardoor het natuurlijke aspect van het hout minder tot uitdrukking komt.

Laminaatvloeren

Een goedkopere maar ook zeer degelijke oplossing bieden de laminaatvloeren. Zij zijn opgebouwd uit verschillende lagen die watervast met elkaar verlijmd zijn. De onderste lagen bestaan meestal uit spaanplaat of hardboard, de toplaag uit een hardhout van 4 mm dik of een harde kunststoflaag met ingewerkt motief.

Laminaatvloeren zijn bijna altijd in de fabriek behandeld met een slijtlaag van poly-urethaanvernis, waardoor ze ook onderhoudsvriendelijk zijn.
Door de opbouw wordt het trekken en krimpen van laminaatparket beperkt, maar het blijft noodzakelijk de nodige rand- en uitzetvoegen te voorzien.

Laminaatvloeren worden meestal zwevend gelegd; d.w.z. met een tussenlaag in vilt of kurk. De zogenaamde klik-laminaatvloeren zijn momenteel zeer populair, vooral bij doe-het-zelvers. Bij dit type laminaat worden de elementen eenvoudig in elkaar geklikt, waardoor de vloer gemakkelijk zelf te leggen is.
Bij meer traditionele laminaatvloeren zijn de elementen uitgerust met tand en groef en worden ze in de voeg aan elkaar gelijmd.

De meeste laminaatvloeren hebben een gestroomlijnd karakter en laten je de vloer als een geheel ervaren. Deze vloeren zijn meer geschikt voor moderne interieurs. Toch zijn er nu ook laminaatvloeren op de markt waarbij de langste kant van de elementen afgeschuind is zodat je desgewenst ook een effect met voegen krijgt, perfect toe te passen in een meer klassiek of landelijk interieur.

Nadeel aan laminaatvloeren is dat ze geen bijdrage leveren aan het akoestisch comfort in een ruimte. Ze zullen het galmeffect eerder versterken, tenzij je eventueel een aangepaste ondervloer voorziet.

Een vloer in keramische tegels: gemakkelijk te onderhouden

Tegelvloeren zijn duurzaam en onderhoudsvriendelijk, en als je de levensduur in acht neemt relatief laag in prijs, maar hebben als nadeel dat ze kouder aanvoelen dan andere vloerbekledingen. Wel laat een tegelvloer zich gemakkelijk combineren met vloerverwarming. Tegels hebben immers de eigenschap goed warmte op te slaan en deze warmte weer langzaam af te geven.

Het aanbod in keramische tegels is enorm, en voor elk interieur én budget is er wel een gepaste tegel verkrijgbaar.

Tegelvoegen

Het belangrijkste kenmerk van een tegelvloer is dat men voegen heeft.
Het goed uitdokteren van het verloop van die voegen, eventuele aansluitingen met muurtegels of tegels van een ander formaat, de minst storende plaats van de passtukken e.d. draagt in grote mate bij tot het eindresultaat.
Zo is het voor een gang bv. het mooist vanuit het midden naar de zijmuren toe te werken i.p.v. van de ene zijmuur naar de andere. Op deze manier kan het zijn dat je wel wat meer tegels verbruikt, maar het mooiere, evenwichtiger resultaat is dit zeker waard.

Keramische tegels

Onder keramische tegels verstaan we alle tegels die hoofdzakelijk bestaan uit gebakken aarde. Afhankelijk van de bestanddelen die aan het basismateriaal, keramische klei, toegevoegd worden, de verhouding hiertussen en de manier van bakken en afwerken, krijgen we verschillende soorten keramische tegels.

De mengsels worden tot de juiste dikte gemalen, gedroogd, in de gewenste vorm geperst en gebakken op verschillende temperaturen, afhankelijk van het beoogde type tegel.
Resultaat is een zeer ruime keuze aan keramische tegels die onderling verschillen qua hardheid, porositeit, oppervlakteafwerking en uitzicht.

Keramische tegels zijn hard, sterk, hygiënisch, vlekvrij, makkelijk te onderhouden en in hoge mate krasvrij.
De meeste tegelvormen zijn vierkant en rechthoekig maar ook complexere vormen zijn mogelijk. Keramische tegels zijn in heel wat uiteenlopende formaten beschikbaar zodat je voor elke ruimte wel een geschikte keramische vloer vindt.
De laatste jaren werden de productiemethodes van keramische tegels alsmaar geavanceerder, zodat nu bijvoorbeeld ook heel grote formaten mogelijk zijn of natuursteenimitaties met onderlinge verschillen tussen te tegels.
Keramische tegels kunnen eventueel geplaatst worden in de natte chape of gelijmd op de droge ondervloer.

We onderscheiden verschillende groepen bij de keramische tegels. De belangrijkste zijn terracottategels, faiences of verglaasde aardewerk tegels (meestal voor wandbekleding) en grestegels.

Faiences en verglaasde grestegels worden naargelang de slijtweerstand onderverdeeld in verschillende klassen (klasse 1 tot 4; van weinig of geen risico op krassend vuil, bvb badkamer, tot groot risico op krassend vuil, bvb winkel) . Kies je voor een geglazuurde tegel als vloerbekleding, laat je dan correct informeren over de slijtvastheid zodat je een tegel kiest die geschikt is voor de ruimte waar je hem wil toepassen.

Terracotta

Terracottategels worden gemaakt op basis van natuurlijke klei en gebakken op relatief lage temperaturen. Ze zijn meestal niet geglazuurd en bestaan over de hele dikte uit hetzelfde in de massa gekleurde materiaal. Ze zijn hard, maar poreus en dus niet waterdicht, waardoor ze dus best een waterafstotende behandeling krijgen.

Het kleurgamma is natuurlijk en varieert van lichtgeel over beige tot bruin. Waar terracottategels vroeger vaak toegepast werden in de eerder rustieke interieurs, moeten ze nu meer en meer plaats ruimen voor de meer hedendaagse varianten van de volkeramische tegel.

Faiences

Faiences zijn terracottategels afgewerkt met een laagje waterdicht email. Ze zijn minder minder slijtvast dan grestegels (waaraan mineralen worden toegevoegd, zie hierna) en gevoeliger voor krassen, waardoor ze zelden geschikt zijn voor vloeren. Ze worden dan ook vooral toegepast als wandbekleding in de keuken of badkamer, waar hun onderhoudsgemak een troef vormt. Het aanbod aan kleuren en motieven is eindeloos.

Keramische grestegels

Keramische grestegels worden eveneen samengesteld uit een mengeling op basis van keramische klei maar in dit geval worden er ook mineralen aan toegevoegd. De mengeling wordt in een vorm geperst en gebakken op zeer hoge temperatuur.
Grestegels zijn zeer duurzaam en vorstvrij, waardoor ze ook buiten kunnen toegepast worden.

Er bestaan verschillende types grestegels:

Volkeramische tegels of onverglaasde grestegels

Het materiaal is over de volledige dikte hetzelfde en het oppervlak kan gepolierd worden, of, afhankelijk van de persmal, glad of oneffen zijn. Het uitzicht van de tegels is soberder en de kleurkeuze is beperkter dan bij de verglaasde versie. Vroeger vond je deze tegels enkel in effen of gespikkelde uitvoering maar op vandaag is het aanbod qua kleuren, motieven en oppervlakteafwerking zeer uitgebreid.
De meest courante formaten zijn 30 x 30 cm en 40 x 40 cm, al vind je ook tegels in grotere of kleinere formaten.
Volkeramische tegels zijn slijtvast en doordat ze over de hele dikte uit hetzelfde materiaal bestaan, vallen beschadigingen of slijtage weinig op.

Verglaasde of geglazuurde grestegels

Bij verglaasde grestegels wordt de tegel voorzien van een toplaag in email (of glazuur). Als je een geglazuurde tegel langs de zijkant bekijkt, zie je onderaan de bruinrode kleur van de klei, en bovenaan de kleur van het email.
Met dit procédé is het eenvoudig om motieven in de toplaag aan te brengen of felle kleuren te gebruiken.

Muurtegels worden bijna altijd op die manier gefabriceerd, maar geglazuurde vloertegels zijn ook ruim beschikbaar.
Ook hier is het mogelijk de toplaag van reliëf te voorzien en/of mat of glanzend af te werken.

Geëmailleerde tegels hebben een goede slijtvastheid, maar ze zijn wel gevoeliger aan beschadigingen dan volkeramische tegels. Een vallend voorwerp kan de glazuurlaag beschadigen en er plaatselijk schilfers doen afspringen, zodat de onderliggende kleilaag zichtbaar wordt. Dit is niet direct een constructief probleem, maar het valt wel sterk op.

Getrokken grestegels

Getrokken grestegels of splijttegels worden geëxtrudeerd uit iets ruwere klei en zijn minder fijn afgewerkt dan andere grestegels. De kleimassa worder onder hoge druk door een spuitmond, in de vorm van twee tegels, geperst. Na droging worden de tegels macinaal van mekaar “gespleten”. Kwalitatief houden deze tegels het midden tussen terracotta en gewone grestegels.

Tegels in natuursteen

Een vloer in natuursteen tegels is niet alleen bijzonder duurzaam, maar heeft ook een zeer stijlvolle, natuurlijke uitstraling. Anders dan keramische tegels, die in de fabriek gemaakt worden uit gebakken aarde en mineralen, wordt natuursteen “puur” uit de natuur gewonnen. Geen twee natuursteen tegels zijn dan ook gelijk.

De laatste jaren kwamen er heel wat geslaagde keramische imitaties van natuursteen op de markt, een bewijs van de hang van heel wat mensen naar een stukje “natuur” in huis. Ben je echter gewonnen voor het origineel, dan hoef je het voor de prijs niet echt te laten.

De laatste decennia is door de technologische evolutie de ontginning van natuursteen immers sterk vereenvoudigd. Ook de zaag- en bewerkingstechnieken zijn sterk verbeterd en uitgebreid. De prijs van natuursteentegels zit dan ook ongeveer op dezelfde hoogte als die van de betere keramische imitaties.

Natuursteenvloeren blijven meestal iets duurder dan keramische vloeren, maar het prijsverschil is de laatste jaren sterk verminderd. Je vindt tegenwoordig zowel natuursteen als keramische tegels in heel wat verschillende prijscategorieën. Bij sommige natuursteenhandels kan je zelfs terecht voor budgetvriendelijke natuursteen vloertegels in standaardformaten vanaf 30€/m2. Anderzijds zijn er ook exclusieve keramische tegels op de markt met een prijskaartje om u tegen te zeggen.

Waar keramische tegels weinig onderhoud vragen, moet je bij een natuursteen vloer wel de nodige aandacht besteden aan de bescherming en het onderhoud van je vloer. Ook van belang is dat je een natuursteen niet kiest alleen op basis van het uitzicht maar ook in functie van de ruimte en het gebruik.
Informeer je grondig bij een professionele natuursteenhandelaar en werk met betrouwbare vakmensen voor de plaatsing van je vloer.

Hou je met deze elementen rekening, dan kies je met natuursteen voor een stijlvolle vloer die er, mits het juiste onderhoud, met de jaren alleen maar mooier gaan uitzien!

Soorten natuurstenen

Natuursteen is een verzamelnaam voor duizenden soorten stenen die overal ter wereld uit de natuur ontgonnen worden. Natuurstenen worden ingedeeld in een aantal klassen. Dit gebeurt op 2 manieren : de wetenschappelijke (geeft een indicatie van de eigenschappen en de samenstelling van de steen) en de commerciële classificatie (meer volgens eigenschappen ivm bewerkingen, plaatsingsmethodes, toepassingen en onderhoud).

De wetenschappelijke classificatie

Wetenschappelijk worden drie grote groepen natuursteen onderscheiden met elk duidelijke verschillen in uitzicht en eigenschappen.

Stollingsgesteenten of magmatische gesteenten

Deze gesteenten ontstaan door het stollen of uitharden van “vloeibaar” gesteente of lava in of op de aardkorst. Voorbeelden hiervan zijn basalt en graniet.

Afzettingsgesteenten of sedimentaire gesteenten.

Deze gesteenten ontstaan door opeenstapeling van gesteente-afval, afkomstig van het aardoppervlak (bij voorbeeld zandsteen), of door afzetting van kalkdeeltjes uit met kalk verzadigd water (bij voorbeeld travertijn). De afzetting gebeurt doorgaans in de vorm van evenwijdige opeenvolgende lagen.

Metamorfe gesteenten

Deze gesteenten ontstaan door omvorming van bestaande stollings- of afzettingsgesteenten onder hoge druk en/of temperatuur (zoals bij een gebergtevorming). Tot deze groep behoren o.a. kwartsiet en marmer.

De commerciële classificatie

Commercieel wordt natuursteen onderverdeeld in volgende grote groepen:

Graniet

Graniet ontstaat onder hoge druk in de diepe aardlagen. Hierdoor is het één van de hardste en meest slijtvaste natuursteensoorten. Graniet wordt vaak gebruikt als keukenwerkblad en is een ideale keuze als vloer in druk belopen plaatsen. Gepolijst graniet is echter af te raden als vloerbekleding: zandkorrels zijn harder dan het gepolijste oppervlak en krassen zijn dus sneller zichtbaar. Graniet heeft een goede weerstand tegen vervuiling en wordt gekenmerkt door zijn strak karakter en smalle voegen. Het kleurenpalet varieert van lichtgrijs tot zwart maar ook andere kleuren komen voor.

Basalt

Basalt is een zeer hard, vulkanisch gesteente, dat qua eigenschappen best kan vergeleken worden met graniet. De steen wordt gevormd wanneer vloeibaar magma zeer snel aan het aardoppervlak afkoelt, met een zeer fijnkorrelig aspect als resultaat. Basalten zijn overwegend grijs van tint en zeer strak van kleur. Ze passen dan ook uitstekend bij een moderne, minimalistische stijl.

Leisteen

De populariteit van leisteen steeg de laatste jaren enorm dankzij de goede prijs-kwaliteitverhouding. Deze stenen worden in fijne, compacte lagen gevonden in de groeve. Het natuurlijk splijtoppervlak bezorgt leisteen een eerder ruw oppervlak. Belgische en Braziliaanse leisteen vind je meestal in eerder neutrale grijstinten, Indische leisteen kent rijkere kleurschakeringen.

Blauwe hardsteen

Blauwe hardsteen is een compacte, donkere kalksteen die vroeger vooral voor dorpels en portieken werd gebruikt. Tegenwoordig is blauwe hardsteen populair voor alle delen van het huis, van de keuken tot de badkamer, zowel voor vloer- als wandbekleding. Meestal is de hier gebruikte blauwe hardsteen afkomstig van eigen bodem, nl. uit de provincie Henegauwen. De verschillende afwerkingsmogelijkheden maken deze steen geschikt voor elk interieur.

Kalksteen

Kalksteen bestaat uit samengedrukte, verharde kalk, waarin je duidelijk fossiele resten kan waarnemen. Er zijn 2 soorten kalksteen: de zachtere en de hardere kalkstenen. Onder de eerste groep vallen de zogenaamde witstenen; aanvankelijk waren vooral de Franse witstenen populair, maar de laatste jaren worden kalkstenen van overal ter wereld ingevoerd. Hierdoor is de keuze aan overwegend warme, zachte tinten sterk uitgebreid.
Kalksteen kan meestal niet gepolijst worden en wordt dan ook in verzoete afwerking aangeboden.
Hardere kalksteensoorten zijn compacter en kunnen dan meestal ook toegepast worden in iets drukker belopen plaatsen. Kalksteen is niet zuurbestendig.

Kalkzandsteen

Kalkzandsteen vind je meestal in zachte, egale kleuren. Ze passen uitstekend in een modern en strak interieur. Kalkzandsteen verdraagt geen zuurhoudende producten en is vrij poreus; impregnatie is dan ook sterk aan te raden.

Marmer

Marmer is een metamorf gesteente dat ontstaat door omzetting van een kalksteen. Het is een compacte en harde steensoort die al eeuwen gebruikt wordt in de bouwsector. Het prachtige kleurenpalet varieert van wit tot zwart, soms groen, geel of rood en is meestal geaderd of gewolkt.
Marmer wordt vaak gebruikt als decoratief element in de badkamer, maar kent tal van andere toepassingsmogelijkheden in de woning, zoals vloerbedekking, sierschouwen, trappen, enz. Als vloerbekleding wordt een verzoete afwerking aangeraden omdat op drukbelopen plaatsen een gepolijste afwerking zijn glans niet zal behouden. Marmer is minder sterk, slijtvast en zuurbestendig dan graniet.

Oppervlakteafwerkingen van natuursteen

Natuursteenblokken worden in de groeve machinaal tot platen gezaagd met een diamantdraad. Het plaatoppervlak vertoont kleine, ruwe, evenwijdige streepjes, de zaagrillen. Deze stenen kunnen zo gebruikt worden voor buitentoepassingen zoals terrassen en paden, voor binnengebruik komt er meestal nog een oppervlaktebewerking aan te pas.

Het uiteindelijk uitzicht van een geplaatse natuursteen vloer hangt in grote mate af van deze oppervlakte-afwerking. Men kan ‘niet polieren’ (bv. leisteen), ‘mat polieren’, ook ‘zoeten’ genoemd, of ‘glanzend polieren’. Het laatste wordt het meest toegepast bij de hardere steensoorten. De keuze van de oppervlakte-afwerking is ook bepalend voor de duurzaamheid, de veiligheid en de onderhoudsvriendelijkheid. De ruimte waar de natuursteen vloer wordt toegepast is dan ook van groot belang voor de keuze van de steenafwerking.

Effen afwerkingen

Voor binnentoepassingen wordt meestal geopteerd voor eerder gladde, effen afwerkingen

Gezoete of verzoete afwerking

Om een verzoete afwerking te verkrijgen wordt de steen zachtjes geschuurd terwijl hij besproeid wordt met water. De korrelgrootte van de schuurkoppen bepaalt het beoogde resultaat. Het gezoete oppervlak is matglanzend , effen, mat en zonder zichtbare groefjes. Deze afwerking wordt het meest aanbevolen en toegepast voor binnenvloeren in natuursteen.

Gepolijste of gepolierde afwerking

Polijsten gebeurt machinaal met een nog fijnere schuurkorrel dan bij het verzoeten. Door natuursteen te polijsten worden de kleuren versterkt en krijgt de steen een weerkaatsend oppervlak met hoge glans. Hierbij worden ook, meer dan bij andere afwerkingsvormen, de aders en barstjes blootgelegd. Niet elke natuursteensoort kan dus worden gepolijst. Dit hangt af van de steentextuur en de polijstbaarheid van de in de steen aanwezige mineralen.
Voor binnenbevloeringen wordt een gepolijste afwerking afgeraden. Wandbekleding kan wel.

Ruwe afwerkingen

Natuursteen voor buitentoepassingen of plekken waar je slipgevaar wil vermijden krijgt vaak een ruwere afwerking.

Geschuurde afwerking

Schuren wordt vooral toegepast bij harde natuursteen, met de bedoeling de zaagrillen te verwijderen
Het is een natuurlijke en traditionele oppervlakte-afwerking. Bij deze droog uitgevoerde machinale afwerking worden de zaagsporen één keer geschuurd. Het resultaat is een effen geschuurd oppervlak met fijne, weinig zichtbare cirkelvormige streepjes. Deze afwerking wordt meestal gebruikt voor buitentoepassingen.

Gevlamde afwerking

Hierbij wordt het oppervlak van de natuursteenplaat, voor dat deze verder verwerkt wordt, kort in contact gebracht met een witgloeiende vlam. Door de thermische schok barsten de oppervlakkige korrels van de steen open en verruwt het steenoppervlak, met de typische gevlamde textuur tot gevolg. Deze afwerking wordt vooral toegepast op de harde natuurstenen. Gevlamde natuursteen wordt vaak gebruikt in badkamers om het gevaar op uitglijden te verminderen.

Gebouchardeerde of gehamerde afwerking

Het oppervlak van de natuursteen wordt manueel bewerkt met een bouchardeerhamer of mechainsch met een hydraulische hamer uitgerust met een bouchardeerkop. Het resultaat is een grof oppervlak vol kleine putjes.

Waarop letten bij de keuze en aankoop van natuursteen?

• Kies voor een degelijke natuursteengroothandel waar je terecht kan voor betrouwbare informatie, een uitgebreide keuze, ruime voorraden en een goede naverkoopdienst. Ga voor de plaatsing van je vloer in zee met ervaren vakmensen.
• Vraag eventueel referentieadressen op bij de groothandel, waar je de vloer van je keuze geplaatst kan bekijken en waar je kan informeren naar de ervaringen van de bewoners met de vloer in kwestie.
• Ga na of de steen waar je je zinnen op gezet hebt, geschikt is voor de ruimte waar je hem wil leggen, keuken, badkamer, living, winkel… Niet elke natuursteen is geschikt voor elke toepassing.
• Vraag ook naar de technische documentatie, waarin hardheid, drukbestendigheid, uitzicht, kleurnuances, vlekbestendigheid, porositeit, enz… beschreven zijn. Vraag ook raad aan je (interieur)architect of je vloerder, als die met natuursteen vertrouwd zijn.
• Om verrassingen te voorkomen kan je het best, na je tegelkeuze in de toonzaal, bij de groothandel het blok gaan bekijken waaruit je tegels zullen verzaagd worden.
• Geef bij de bestelling ook al door hoe je de tegels wenst te leggen, met of zonder voeg. Dat is van belang voor de afwerking van de tegel in de fabriek. Vraag ook na of de tegels verschillen in dikte of ze geleverd worden in gekalibreerde uitvoering. Dit heeft immers een invloed op de manier van plaatsen.
• Bestel al je natuursteentegels in één keer en voorzie 5 tot 10% extra om snijverlies op te vangen. Zo vermijd je de kans op kleurverschillen bij een nabestelling achteraf.
• Controleer de tegels onmiddelijk bij de levering. Wijken de tegels teveel af van wat je besteld hebt, meld dit dan onmiddellijk. Laat ook je architect en vloerder de tegels controleren en maak eventuele opmerkingen voor de plaatsing van de vloer. Plaatsing betekent immers dat je de tegels aanvaardt waardoor een klacht achteraf onontvankelijk wordt.
• Informeer bij de natuursteenhandelaar hoe de vloer moet behandeld worden vlak na de plaatsing en hoe hij verder moet beschermd en onderhouden worden.

Soepele vloerbekleding

Kurk, linoleum, vinyl en vasttapijt zijn soepele vloerbedekkingen. Ze worden best verlijmd op de ondergrond om een mooi resultaat te krijgen. In kleine ruimtes kan randverlijming toegepast worden maar in feite is dit enkel aan te raden voor tijdelijke oplossingen.
Voor de plaatsing van soepele vloerbedekkingen is het van cruciaal belang dat de ondergrond droog is, maar bovenal dat hij mooi vlak en glad is. Door de geringe dikte van de bedekking zullen oneffenheden immers zichtbaar blijven in het oppervlak.
Bij een nieuwe chape zijn er geen problemen, maar oudere ondergronden moeten zorgvuldig voorbereid worden.
Oude tegelvloeren worden ontvet en bedekt met een egalisatielaag; houten vloeren worden opgeschuurd en bedekt met plaatmateriaal (hardboard) van voldoende dikte, dat vastgeschroefd wordt op de ondergrond. Er moet op gelet worden dat de voegen tussen de platen mooi vlak zijn, en dat ze niet samenvallen met de voegen van de soepele vloerbedekking.
Een gemeenschappelijk kenmerk van soepele vloerbekledingen is dat ze geluiddempend zijn; hoe dikker het materiaal, hoe groter dit effect.
Hoewel de meeste soepele vloerbekledingen ook in tegelvorm verkrijgbaar zijn (handig voor de doe-het-zelver) is hun meest karakteristieke eigenschap toch dat ze verkrijgbaar zijn in grote formaten, waardoor ze de vloer als één geheel doen uitkomen.

Kurk

Kurk is afkomstig van de schors van de kurkeik. Na het pellen wordt de schors vermengd met harsen en in blokken geperst. Tenslotte zaagt men de blokken in tegels of stroken, klaar voor gebruik.
De natuurlijke kleur gaat van lichtbeige over roodbruin tot bruin, maar door toevoeging van kleurstoffen zijn er nu ook andere tinten verkrijgbaar.
Ondanks zijn soepelheid is kurk een sterk product met een goede slijtweerstand. Het is waterdicht waardoor het ook geschikt is voor badkamers en keukens.
Door zijn isolerende waarde voelt het warm aan en bovendien is het akoestisch isolerend.

Het wordt zowel voor muur- als vloerbekleding gebruikt, waarbij voor vloerbekleding kurk met een grotere dichtheid wordt gebruikt.
Kurktegels of -banen hebben een dikte van 2,3 tot 4 mm en worden op een perfect gladde ondergrond gekleefd. De kurk wordt afgewerkt met een viertalvernislagen.
Voor een ondergrond die iets minder perfect is zijn de zwevende kurkvloeren geschikt. Kurktegels of kant-en-klare kurkpanelen, die bestaan uit een toplaag en een onderlaag in kurk met daartussen plaatmateriaal worden met tand en groef in elkaar verlijmd of simpelweg droog in elkaar geklikt.

Linoleum

Linoleum wordt uit natuurlijke grondstoffen vervaardigd.
Als bindmiddel wordt een mengsel van natuurlijke harsen en lijnolie gebruikt dat door toevoeging van zuurstof en verhitting omgevormd wordt tot een rubberachtige substantie. Deze wordt vermengd met houtmeel, kurk, minerale vulstoffen en pigmenten. Het zo verkregen materiaal wordt op een jute drager geperst en na droging afgewerkt met een beschermlaag.

Linoleum is elastisch, sterk en onderhoudsvriendelijk en geschikt voor elke ruimte die vrij is van opstijgend vocht. Het kan zonder problemen toegepast worden boven vloerverwarming.
Het leggen van linoleum vereist een vakkundige aanpak en wordt best door specialisten uitgevoerd. De linoleumbanen worden op de ondergrond gekleefd en de onderlinge naden worden d.m.v. lasdraden aan elkaar gelast. Dit kan in dezelfde kleur als de banen maar men kan ook contrasterende kleuren gebruiken. Een goede vakman kan in sommige gevallen (afhankelijk van de vorm van de ruimte en de lengte van de banen) linoleum leggen zonder gebruik te maken van de lasdraden, met een nagenoeg naadloos effect tot gevolg.

Linoleum is ook uiterst geschikt om motieven in de vloer uit te werken. Na plaatsing wordt de vloer behandeld met een beschermfilm. Deze film moet na enkele jaren gestript en opnieuw aangebracht worden.
Het satijnachtig aspect en de gedempte kleurschakeringen maken van linoleum een uniek product, dat na enkele stille jaren terecht terug zijn plaats op de markt veroverd heeft.

Vinyl vloerbekleding

De grondstof voor vinylvloeren is PVC (poly-vinyl-chloride).
De vloerbekleding wordt meestal opgebouwd uit een slijtlaag in transparant PVC, een tussenlaag die het motief draagt en een grondlaag in soepel PVC.
Vinylvloeren zijn in verschillende sterkteklassen te verkrijgen waardoor er grote prijsverschillen zijn.
Het is makkelijk te versnijden en kan door een handige doe-het-zelver geplaatst worden op voorwaarde dat er niet veel hoeken en uitsparingen te maken zijn.
Er is een enorm aanbod aan motieven op de markt, waaronder ook imitaties van andere materialen. Het is echter het mooist wanneer het authentiek gebruikt wordt, met gewolkte motieven of effen kleuren, eventueel met ingewerkte motieven. Hoe vakkundig de imitaties van hout of tegels ook uitgevoerd zijn, een vinyl imitatievloer kan niet concurreren met de echte materialen en creëert zelfs een ‘goedkoop’ effect, een label dat een degelijke vinylvloer zeker niet verdient.

Vasttapijt op je vloer

Vasttapijt of kamerbreed tapijt heeft een warme uitstraling en is aangenaam om te belopen. Het is verkrijgbaar in alle prijsklassen waarbij men in grote lijnen kan stellen dat de kwaliteit recht evenredig is met de prijs.
De eigenschappen en vuilbestendigheid hangen af van de gebruikte materialen. Synthetische tapijten zullen sneller stof aantrekken dan wollen, maar die zijn dan weer minder vlekbestendig.
Het dagdagelijkse onderhoud beperkt zich tot stofzuigen en intensere vervuiling kan je aanpakken met tapijtreinigers.
Toch blijft het een feit dat vasttapijt niet echt geschikt is voor ruimten waar intensief geleefd wordt, tenzij je bereid bent het tapijt na enkele jaren te vervangen.
Vlekwerende behandelingen kunnen dit probleem aanzienlijk verbeteren, waardoor je toch met een geruster hart kan kiezen voor deze mooie en sfeerscheppende vloerbekleding.
Door zijn isolerende werking is tapijt niet aan te raden boven vloerverwarming.

Steentapijt en granito

Zowel steentapijt als granito (of terrazo) worden ter plaatse gemengd en gestort, en vereisen een droge en vooral onvervormbare (= stijve) ondergrond. Een houten ondergrond is, wat dit laatste punt betreft, bv. niet echt aan te raden.
De plaatsing is specialistenwerk, maar beide producten zijn door de plaatselijke storting geschikt om alle mogelijke vloervormen te bekleden: gebogen vormen, rondom kolommen, enz… Naast deze punten van overeenkomst zijn er ook enkele verschillen:

Granito:

• mengsel van verbrijzelde stukjes marmer en witte of grijze cement waaraan kleurstoffen worden toegevoegd
• wordt meestal in vlakken onderverdeeld
• motieven en afboordingen zijn mogelijk
• aangegoten muurplinten met afgeronde overgang tussen vloer en muur zijn mogelijk
• het oppervlak van granito is vlak en kan op verschillende manieren afgewerkt worden, nl.: verzadigen met zeep op basis van lijnolie, polijsten, waterdicht maken, bekleden met een vlekwerende coating.
• na afwerking vraagt granito hetzelfde onderhoud als vloertegels.

Steentapijt:

• mengsel van op grootte geselecteerde kiezeltjes en steentjes, die kunnen gekleurd worden door onderdompeling in een epoxy-verfbad ; de gekleurde steentjes worden gemengd met epoxyharsen en verharders die de steentjes aan elkaar gaan binden.
• steentapijt wordt in 1 vlak gelegd met uitzondering van het doortrekken van uitzetvoegen in de chape.
• motieven en afboordingen zijn mogelijk
• het oppervlak van steentapijt is ruw (de structuur van de steentjes) waardoor het een beetje aan tapijt doet denken.
• als afwerking kan men kiezen voor een gesloten of een open structuur.