Het afgraven van de teelaarde

Graafwerken kunnen zowel machinaal als met de hand gebeuren. Graafwerken met de hand zijn duurder en worden alleen toegepast als het gaat om kleine massieven die moeilijk met de machine te bewerken zijn zoals bv. funderingssleuven. Machinale graafwerken worden meestal in twee fasen uitgevoerd: het afgraven van de teelaarde en het uitgraven van de bouwput.
De bovenste, vruchtbare laag van de grond wordt de teelaarde genoemd. Deze grondlaag is rijk aan humus en dus goed om te telen, vandaar de naam, maar ze is niet sterk genoeg om de kelder of fundamenten van je woning op neer te zetten.
Daarom wordt er eerst een laag van 20 cm teelaarde afgegraven en apart gestockeerd zodat hij later terug kan uitgespreid worden als bovenlaag. Deze grond kan je na het beëindigen van de bouwwerken terug over je terrein laten uitspreiden zodat je je tuin kan starten op een vruchtbare grondlaag. Moest je niet meer weten welke grondhoop je teelaarde is : het is de hoop met het meeste onkruid op !

Het uitgraven van de bouwput

De bouwput wordt rondom één meter breder uitgegraven om voldoende werkruimte te hebben; de bouwdiepte moet echter nauwkeurig bepaald worden, foutief uitgraven brengt extra kosten mee. De uitgegraven grond wordt op de werf gestockeerd voor zover hij kan herbruikt worden voor de wederaanvulling en eventuele ophogingen; overtollige grond wordt afgevoerd.

Bouw je op volle grond, dan kan je de aanvulling tussen de vloerplaat en de volle grond ook doen met geëxpandeerde kleikorrels in plaats van met grond ! Het voordeel is dat deze korrels zeer snel en gemakkelijk vlak te leggen zijn én een goede isolerende laag vormen onder je draagvloer .

Je kan de grondwerker ook vragen je funderingssleuven te trekken en eventueel je septische put en regenwaterput in te graven, maar je kan deze werken ook in handen geven van de ruwbouwaannemer.

Het grondverzet

Het bodemattest, dat de verkoper je verplicht bij de verkoop bezorgd heeft, zegt je dat de OVAM (Openbare Vlaamse Afvalmaatschappij) geen weet heeft van eventuele verontreinigingen. Meestal gaat het immers niet om risicogrond !
“Verzet” je in dit geval bij het uitgraven van de bouwput minder dan 250 kubieke meter grond, dan mag je deze zonder problemen hergebruiken of laten afvoeren.
Is de grond wel verdacht of bedraagt het volume aan grond dat je wil laten uitgraven meer dan 250 kubieke meter (dit is toch al snel het geval als je bvb een volledig onderkelderde woning laat bouwen), dan moet een technisch verslag met betrekking tot de grond voorgelegd worden aan een daartoe erkende organisatie. Is je grond vervuild, dan moet je hem voor gebruik laten saneren ! Meer info vind je op www.ovam.be onder “grondverzet”.

Draineringswerken

Over de bedoeling van een drainering rond de woning bestaan nogal wat misvattingen. Als je keldervloer lager zit dan het grondwater kan een drainering hier niet veel aan verhelpen, als ze in het water ligt kan ze niets afvoeren en ze zal zeker de grondwaterstand niet verlagen. In feite dient drainering om door de bovenliggende grond doorgelaten neerslagwater af te voeren.
Als er in de grond een ondoorlaatbare laag zit waarop het neerslagwater stagneert, is een drainering rond je woning zeker nuttig, en in dat geval kan ze ook gebruikt worden om je tuin droog te houden. Als je op een helling bouwt, is het ook aangeraden een drainering te plaatsen die het van de helling stromende water, wat anders tegen je keldermuur tot stilstand komt, af te voeren.
Het water dat door de drainering opgevangen wordt, moet ook ergens afgevoerd worden. Dit kan via een open gracht of via een verzamelput waarvan de overloop wordt aangesloten op de riolering. Drainering onder de vloerplaat van je kelder heeft geen zin, omdat er daar geen oppervlaktewater kan doordringen.

Een drainering heeft enkel zin als ze op de juiste wijze wordt geplaatst. Het hoofdprincipe is te beletten dat ze dichtslibt.
Een drainering is in feite een geperforeerde buis die over de hele lengte water kan opvangen. De perforatieopeningen zijn zeer klein en zullen zonder voldoende bescherming snel dichtslibben waardoor de werking wegvalt. In de handel zijn draineringsbuizen met een mantel van kokosvezels verkrijgbaar, maar die blijken in de praktijk ook geen lange werking te hebben.
Beter is het de draineringsbuis als het ware in te pakken met een ongeweven glasvlies. Het glasvlies wordt in de geul geplaatst, de buis wordt op de bodem gelegd en afgedekt met middelfijn rolgrind om een goede doorlaatbaarheid te garanderen ; nadien wordt het glasvlies boven het grind toegeplooid. Hoeken worden onder 45° genomen en er wordt best een toezichtsput gemonteerd in de buurt van een hoek.